Dit blog schreef ik in 2017. Ik ga “in gesprek” met een (internet)trol. Pesten & agressie komen vaak voort uit pijn. Slachtoffers worden daders. Ik ben er dan ook van overtuigd dat trollen ooit slachtoffers waren. Vanzelfsprekend wens ik óok deze groep mensen veel liefde. Schelden doét pijn en maakt kapot. Het grootste slachtoffer ben je vaak zelf. Misschien iets om over na te denken?
In dit blog refereer ik naar mijn zieke vader. Hij is overleden op 3 juli 2017.
Aangenaam kennis te maken
Beste trol, ik kwam je voor het eerst tegen toen ik net in Twitterland terechtkwam. Ik heb me regelmatig met je gesprekken willen bemoeien maar ik vond je uitingen zo negatief dat ik besloot je te negeren. Maar misschien heb ik je schreeuw om aandacht verkeerd aangepakt. Zullen we opnieuw beginnen?
Respect voor elkaar hebben
Mijn naam is Josefa. Zo lang jij je naam niet bekend durft te maken, noem Ik je Jan. Dat praat makkelijker. Jan zullen we eerlijk zijn en elkaar met respect behandelen. Kun je dat?Je woorden maakten me soms boos maar vooral vond ik ze treurig Jan, daarom wendde ik me van je af. Maar nu we contact hebben kan ik je meteen confronteren met wat me toen bezighield: waarom wens je mensen kanker. Vind je dat fijn, iemand een ziekte wensen die vaak ongeneselijk is? Mijn vader heeft kanker. Wist je dat? Het begon bij zijn prostaat en nu uitgezaaid naar zijn botten. Hij lijdt pijn. Vreselijk! En jij? Vertel me eens iets meer over jezelf. Begin bij het begin, vertel me over je kindertijd. Had je een fijne jeugd of was het rauw? Misschien net zo onaangenaam als de woorden die je in je tweets gebruikt over vluchtelingen. Iedereen die niet in Nederland geboren is, mag van jou dood. Wat hebben deze mensen jou aangedaan?
Ben je gelukkig?
Wist je dat mijn buurman in de jaren negentig gevlucht is naar Nederland. Mensen om het leven brengen ging hem niet zo goed af. Heb jij wel eens iemand moeten doden tijdens een oorlog die niet de jouwe was? Ibrahim is inmiddels volledig geïntegreerd en is volgens mij een aanwinst voor Nederland. Hij is in zijn vaderland alleen wel de helft van zijn familie kwijtgeraakt. Heb jij jouw familie nog? Kan het je echt niks schelen of doe je alsof. Jan, praat met me.Hoe waren jouw tienerjaren eigenlijk? Heb je gestudeerd? Was je populair of hoorde je bij de nerds? Kijk je terug op een mooie tijd? Ik hoop het van harte want ik wens namelijk iedereen het beste. Hoe sta je verder in het leven?
Ik las op twitter dat je hoopte dat een jonge dame verkracht zou worden. Alleen omdat ze fel tegen je in ging. Sta je wel eens stil bij wat je zegt. Woorden kunnen wonden achterlaten. Vergis je daar niet in. Weet jij hoe het voelt om misbruikt te worden? Ik voelde me aangerand toen jaren geleden een man tijdens een date, bij het afscheid nemen, zijn penis uit zijn broek haalde zonder enige aanleiding. Hij dacht blijkbaar dat ik daarop wachtte. Excuses volgden. Het klinkt misschien grappig maar ik schrok enorm en voelde me vies.
Kun je ook liefhebben?
Vertel me nou eens eerlijk: wat is er gebeurd dat je zo boos doet? Zou je echt gewild hebben dat die man mij verkracht had in de auto, alleen omdat wij niet dezelfde mening hebben? Voel je zo veel haat voor mensen? Wil je erover vertellen? Ik beloof dat ik naar je zal luisteren. Mijn opa zei altijd dat iedereen iets moois heeft en ik ben het met hem eens. Ben je er al achter wat jouw lichte kant is? Je hebt me, tot nu, alleen je schaduwzijde laten zien. Jan wil je daar echt blijven? Want als dat zo is dan laat ik je weer los.